SENİ ANLAMAYACAKLAR Kİ MEHVEŞ

Bölük pörçük bir göğün altında

Telaşsız tasasız

yaşamayı marifet sayan bedenler

Anlamayacaklar seni Mehveş

Paslanmaya yüz tutmuş yürekleri

Gıcırdıyorken duymayacaklar seni

İyiliğinin izdüşümü ancak

gökte belirecek

Mehveş şu gök senin neyin olur bilmem ama

Çatlıyor haksızlık karşısında

senin gibi

Mümeyyizler ise bedenlerine sığınmışlar

Senin elin ise uzandığı yerde kalıyor

Bir tutam yalnızlık katıyorsun

yorgunluğuna Mehveş

Gül deriyorsun ha bire

Gül deriyorsun

hayta bir yaşama

Şu duran gök için

Şu ağlayan çocuk için

Ah şu yorgun ihtiyar için

Raftaki sararmış kitap için

Gül deriyorsun Mehveş

seni anlamayanlar için

Asırları devirir senin şu hüzün yeşerten gözlerin

Allah aşkına

Muhammed aşkına gül deriyorsun Mehveş 

Şu gök neyin olur senin bilmem ama

gül deriyorsun onun için

Zaman geçiyor Mehveş

zaman köstekli saatteki gibi değil

zaman ormana kaçan bir ceylan hızıyla geçiyor

Ah Mehveş seni anlamayacaklar

bölük pörçük bir göğün altında

telaşsız tasasız

yaşamayı sayan bedenler

Mehveş

bir yalnızlık

yalnızlık

bir...

seni anlamayacaklar

Ah Mehveş...